സമയം (കവിത)

-മിനി കാഞ്ഞിരമറ്റം

സമയമെന്നും ഘടികാരസൂചിപോല്‍

എന്നുമോടുന്നു യാത്രതുടരുവാന്‍.

അന്നുമിന്നുമൊരേ താളമോടെ.....

കാലം, കരിമഷിതൂവിത്തെറിപ്പിച്ച

സ്നേഹമാം തീരത്തിരുട്ടുമാത്രം.

ഈ ഇരുളിലും തിരയുന്നു

എന്‍റെ മാതാവിനെ.

ഒന്നു ഞരങ്ങിയോ

ജീവന്‍ പറന്നുവോ?

കാറ്റടിച്ചാല്‍ മറിയുമെന്‍ വീട്.

മേല്‍ക്കൂരയിലൂടെ താഴെപ്പതിക്കുന്നു.

നിത്യവുമെത്തുന്ന സൂര്യദേവന്‍

ചൂടുള്ള ചുംബനം നല്‍കിവേഗം.

വൃദ്ധമാതാവിനെ യാത്രയാക്കുന്നുവോ?

സുന്ദരിപ്പശുവിനു വെള്ളവും കച്ചിയു

മാവോളം നല്‍കി വരുന്നനേരം-

അമ്മതന്‍ ജീവന്‍ വെടിഞ്ഞെങ്ങുപോകുവാന്‍!