നീയൊന്നുമറിയാതെയൊരാണ്ടായി
നിദ്രയിലഭിരമിച്ചിട്ടു-
മിന്നെന് തൊടിയില്വന്നു
വിരിഞ്ഞ നിന് മുഖത്തെ
പുഞ്ചിരിയില് കണ്ടില്ല തെല്ലുമാലസ്യ-
മന്തിമാനചോപ്പിന് ചേലുള്ള ലില്ലിപ്പൂവേ!
മേടമാസ വിഷുപ്പുലരിയില് കണി-
കാണാനെത്തുന്ന നിന്നെ
മേടപ്പൂവെന്നാരും വിളിയ്ക്കാഞ്ഞതെന്തേ..?
കാണാനൊരു ശീമപ്പെണ്കൊടി
ഛായ, നിനക്കുണ്ടതിനാലോ-
യേപ്രില് ലില്ലിയെന്നു പേരിട്ടു വിളിച്ചു..!
ഹരിത വര്ണ്ണമാര്ന്ന നിന് കൃശഗാത്ര-
ത്തിലൊരു കുഞ്ഞിളം കാറ്റേറ്റു നീ-
യിളകിയാടി നൃത്തമാടീടുമ്പോള്
ആനന്ദചിത്തനാകുന്നു ഞാനെങ്കിലു-
മുടനെവരുന്നു വിഷാദമെന്നില്..
മടങ്ങുമല്ലോ നീയുടനെ..
നിദ്രപൂകാനായി ലില്ലിപ്പൂവേ..!