പ്രണയം ഇതൾ കൊഴിയുമീ പൂ നിലവിൽ
പ്രണയിനീ നീ ഒരു പനിനീർ പൂവായ്
ഇരുളിൽ തെളിയും നക്ഷത്രം പോൽ
മനസ്സിൽ നീ ഒരു മയിൽ പീലിയായ്
മലരേ നിന്നെ പുൽകാനായ് നിത്യം
മലർ തൂവിയ വീഥിയിൽ കാത്തു നിന്നു
കാർത്തിക ദീപം കണ്ണിമ ചിമ്മുമ്പോൾ
കാതരേ നിൻ കവിളിണ കുങ്കുമമായ്
കാർമുകിൽ കൂട്ടം പനിനീർ പൊഴിയ്ക്കുമ്പോൾ
കാമിനീ നീ എൻ തുലാവർഷമായ്
പെയ്തൊഴിയാത്തൊരാ തുലാവര്ഷ രാവിൽ
കൂത്തമ്പലത്തിലെ കുരുത്തോല പന്തലിൽ
പുള്ളുവ പാട്ടിന്റെ ശ്രുതി,താളം ഉയരുമ്പോൾ
കുംങ്കുമ വർണ്ണ കാളീ കളങ്ങളിൽ
ആടി തിമർത്തു നീ ചാരത്തണയുമ്പോൾ
നിൻ കുറുനിര കൂട്ടിലെ വെള്ളി വരകളിൽ
കണ്ടു ഞാൻ കാലം എനിയ്ക്കായ് കുറിച്ചൊരു
കാമിനിയാളുടെ കറ തീർന്ന യവ്വനം .
