ഞാൻ...(കവിത)

ബെന്നി ജി മണലി

എൻ നാവെന്തിനു നിങ്ങൾ മുറിച്ചു മാറ്റി
ഞാനൊന്നും ഓതില്ല നിനക്കെതിരെ
എൻ കണ്ഠമെന്തിനു തച്ചുടച്ചു
ഉരിയാടില്ലായിരുന്നു ഏതുമേ ഞാൻ

തച്ചുടച്ചു എൻ മേനിയെല്ലാം
വിവസ്ത്രയാക്കി എന്നെ നിങ്ങൾ
മാനവും അഭിമാനവുംഇല്ലാതെ ഞാൻ
ഏന്തി നടന്നു എൻ വീട്ടിലേക്ക്

പിന്തുടർന്എന്നെ വയലിലൂടെ
കല്ലുകൾ കൊണ്ട് എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്തി
തല്ലി ചതച്ചു എൻ നട്ടെല്ല് നിങ്ങൾ
കണ്ണുകൾ രണ്ടും ചൂഴ്ന്നെടുക്കാൻ

വേദന കൊണ്ട് ഞാൻ പിടഞ്ഞു വീണു
എൻ ചുണ്ടുകൾ രുധിര നദികളായി
കണ്ണുനീർ അറ്റുപോയി മിഴി ഇണയിൽ
ശബ്ദമോ അറ്റുപോയി തൊണ്ടയതിൽ

കൊന്നു നിങ്ങൾ എന്നെ പച്ചയായി
എനിക്കായി ആരുമേ വന്നതില്ല
ആട്ടി പായിച്ചു വന്നവരെ
തല്ലി ചതച്ചു എൻ വീട്ടുകാരെ

കത്തി കരിച്ചു എൻ മേനി നിങ്ങൾ
കണ്ടിലെൻമേനി ആരുമാരും
അസ്ഥിത്തറ പോലും അന്യമായി
എന്തൊരു ഞാൻമം ആണ് എന്നുടേതു ...