കവിത "പതിയോട് ചിലത് " മഞ്ജുള ശിവദാസ്‌ .

കവിത "പതിയോട് ചിലത് " മഞ്ജുള ശിവദാസ്‌ .

അഴലിരുൾ തുരക്കാൻ പ്രകാശമായ്-
നീയെന്റെയരികത്തുതന്നെ നിൽക്കേണം.
അകമുറിവുണക്കുന്നൊരൗഷധം-
പോലെന്റെയകതാരിലൊട്ടി നിൽക്കേണം.

പ്രകീർത്തിച്ചു ഗീതികൾ പാടിയില്ലെ-
ങ്കിലും, അറിയേണമെന്നിലെസ്നേഹം.
അകലമറിയാത്തൊരീ ജന്മയാത്ര-
ക്കന്ത്യനിമിഷംവരെ കൂടെവേണം.

എന്നിലുരുവാകുന്ന മൗനത്തിനർത്ഥം-
ഗ്രഹിക്കുവാനറിയുന്നവൻ നീ.
അരികത്തണഞ്ഞില്ലയെങ്കിലെന്തെ-
പ്പൊഴും അകതാരിലുണ്ട് നീമാത്രം.

അകലങ്ങൾഭേദിച്ചനുസ്യൂതമെന്നിലേ-
ക്കൊഴുകിയെത്തുന്നനിൻസ്നേഹം,
ഈ സ്നേഹതീരത്തിനപ്പുറത്തൊരു-
ലോകമറിയുവാനില്ലാശതെല്ലും.

സ്വാർത്ഥസ്നേഹത്താൽ തളച്ചില്ല നീ-
യെന്റെ ബന്ധിച്ച ചിറകുകളഴിച്ചുവിട്ടു.
വിശ്വാസദൃഢതയാലേകിടും സ്വാതന്ത്ര്യ-
മൊരുപോറലേൽക്കാതെ കാത്തിടാംഞാൻ.

പകരമായ് നൽകുവാനില്ലെന്നിലീ-
പതിരില്ലാ സ്നേഹമല്ലാതെയൊന്നും.
പതിവുപോലതു മാത്രമേകിടാമെന്നിലെ-
പകലസ്തമിച്ചിടും നാൾവരേയ്ക്കും