കാമക്ഷേതം (കവിത)

കാമമെന്നൊരു ദേവൻ താൻ

ക്ഷേത്രമില്ലാത്തൊരീശ്വരർ

കോവിലും തേവരും വേണ്ടാ

മഹാക്ഷേത്രങ്ങളീദൃശം

ഇണയോടുള്ളിണക്കത്തിൽ

നൃത്തമാടും കഴുതയും

കാമത്തിന്നടിമപ്പെട്ടോർ

ജീവിവർഗ്ഗം സമസ്തവും

വംശവൃദ്ധിക്കടിസ്ഥാനം

കാമമെന്ന വികാരമാം

കാമനർത്തനമാടീലേ

ശിവപാർവ്വതി മാനസം?

അനംഗൻ ശിവശാപത്തി -

ലെന്നതും നാം മറക്കൊലാ

കാമനെദൈവമായ്ക്കാണാ

നിന്നും നമ്മൾ മടിക്കയാം

ബഹ്മസൃഷ്ടികളാം സർവ്വ -

ജീവികൾക്കും പ്രചോദനം

അനിവാര്യമഹാശക്തി

കാമോന്മാദം മനോഹരം

മധുരോദാരബന്ധത്തിൽ

പെട്ടുപോമേതു ദൈവവും

എങ്കിലും പണിയാറില്ലാ

കാമദേവന്നാരമ്പലം

അനംഗനെങ്ങിനേ തീർക്കു -

മേതുരൂപത്തിൽ വിഗ്രഹം?

പ്രതിഷ്ഠാശൂന്യമാം ക്ഷേത -

മിരുട്ടിൽ തപ്പി ശിൽപികൾ

ക്ഷേത്രമായീ മനസ്സെല്ലാം

ലിംഗഭേദത്തിനപ്പുറം

നിത്യസാന്നിദ്ധ്യമായ് കാമം

ദൈവത്തിന്റെ മനസ്സിലും

മൂർത്തിത്രയത്തിനും വേണം

കാമദേവന്നനുഗ്രഹം

വണങ്ങുമേവരും ശക്തി -

ക്കമ്പലം വേണ്ടതല്ലയോ?