- ഹരിഹരൻ പങ്ങാരപ്പിള്ളി
കാലം എന്നെ കൈവിട്ടു
ധനം എന്നെ കൈവിട്ടു
സുഹൃത്തുക്കൾ എന്നെ കൈവിട്ടു
ബന്ധുക്കൾ എന്നെ കൈവിട്ടു
ദൈവംപോലും എന്നെ കൈവിട്ടു
എങ്കിലും എന്നിലെ പ്രതീക്ഷയും
എന്റെ മനസ്സും അവൾ മാത്രമറിഞ്ഞു
ഉണ്ണാതെ ഉറങ്ങാതെ
അവൾ അലഞ്ഞ വഴികളിൽ
പതിഞ്ഞ അവളുടെ കാല്പാടുകൾ
തളർന്നുവീണ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ
എന്നിട്ടും ഇനിയുമേറെ ദൂരം
എന്നിലേക്കുണ്ടെന്നവൾ മാത്രം അറിഞ്ഞു
ഇന്നും ഒന്നും പറയാതെ
ഒന്നും ചോദിക്കാതെ
തളർത്താത്ത പോരാട്ടവീര്യത്തോടെ
കൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയാണവൾ
പറയാൻ എനിക്ക് വാക്കുകളില്ല
ചുരുങ്ങിയ കാലത്തിനുള്ളിൽ
എന്നിലെ മനുഷ്യത്വം അവൾ
ആരും പറയാതെ അറിഞ്ഞതെങ്ങിനെ
ആരാണിവൾ ?, ദേവതതന്നെയോ ?
<വനിതാ ദിനത്തിൽ ഭാര്യയ്ക്കായി സമർപ്പിക്കുന്നു>